انشا واژه ای که همواره فکر مرا به خود مشغول می کرد .آن وقت ها که هنوز دانش آموز دوره ی ابتدایی بودم ،نمی توانستم انشای خوبی بنویسم .تمام هم و غمم در ساعت انشا این بود که چه بنویسم تا هم معلم از آن راضی باشد و هم نزد بچه ها شرمنده نشوم . روزی از دبیر پرسیدم : انشا چیست و چه طور نوشته می شود ؟ دبیر جواب داد : انشا ،انشائه دیگه ! آنچه می نویسی . بعد هم گفت : خوب بنویس ،قلم خوردگی نباشه ،نقطه را بگذار ،حاشیه را رعایت کن و … پاسخ او مرا قانع نکرد .دلم می خواست راه و روش نوشتن انشا را خوب یاد بگیرم تا حاصل فکر و زحمتم را در کلاس بخوانم ،نه این که مثل اکثر بچه ها والدینم زحمت نوشتن انشا را برایم بکشند و هنگام قرائت آن در کلاس از عهده ی تلفظ کلمات سخت عاجز بمانم و معلم باز هم بگوید : بهتر است زنگ انشا پدرتان را هم بیاورید .بنابراین از دیگران سؤال کردم اما راهنمایی های آنها نیز مرا به نتیجه نرساند . تا این که بعد از ده سال داستان نویسی فهمیدم که انشا چیست و چه طور نوشته می شود . بعد خیالم راحت شد . و اما زمانی که به عنوان معلم انشا در کلاس سوم راهنمایی مدرسه ی عاشورا حضور یافتم ،پی بردم دانش آموزان هنوز با مشکلات و دغدغه های زیادی روبرو هستند . هر جلسه چند نفر پیدا می شدند که انشا ننوشته بودند ،بعضی هم از کتابی کپی کرده بودند ،انشای برخی دیگر نیز از نوشته های دانش آموزان دوره ی ابتدایی هم ضعیف تر بود . اغلب آنها با اصول و فنون انشانویسی آشنا نبوده و حتی قادر نبودند یک صحنه یا منظره را توصیف کنند . هیچ یک از دانش آموزان کلاس فوق با مراحل شکل گیری انشا آشنا نبوده و بدون داشتن طرح و رعایت اصول انشا نویسی شروع به نوشتن می کنند و ناگفته معلوم است که بعد از نوشتن مقدمه های همیشگی که آنرا حفظ نموده اند از ادامه ی راه عاجز هستند .

عطا کوسلی از بندرترکمن

متن کامل آموزش انشا نویسی در دوره راهنمایی