استراتژی‌های انتقال تجارب

انتقال
تجربه با کمک فرآیندهای ارتباطی، مستند سازی و اطلاعاتی ممکن نبوده و این فرآیند‌ها
تنها می توانند توصیفی از بینش‌های به دست آمده و آنچه تجربه شده را انتقال دهند؛
چرا که دانش تجربی به وسیله فرآیند های انتقال قابل خلق نمی باشد و تنها از طریق
فرآیند یادگیری تجربی می تواند ایجاد گردد. انتقال تجربه شکل خاصی از انتقال دانش
محسوب می‌شود و به عنوان بخشی از استراتژی جامع مدیریت دانش دو هدف اساسی در بر
دارد:

نخست،
انتقال تجربه باید طیف گسترده تری از گزینه های تصمیم گیری و روش های ممکن انجام
کار در موقعیت های گوناگون کسب و کار را در اختیار هر یک از کارکنان قرار دهد. این
امر سبب پیشگیری از تلاش غیر ضروری و یادگیری مکرر به وسیله سعی و خطا می گردد. در
وهله دوم، انتقال تجربه از فرآیند های یادگیری فردی و سازمانی پشتیبانی به عمل می
آورد و به بالا بردن میزان خبرگی افراد و گسترش ظرفیت یادگیری سازمان کمک می
نماید.

دو
استراتژی زیر نقش مهمی در انتقال تجربه ایفا می کنند: