کته یا چلو کدام بهتر است؟
‌برنج بعد از نان، پرمصرف‌ترین ماده غذایی در الگوی غذایی ایرانیان است و از گروه غلات به شمار می‌آید. از نظر تغذیه‌ای برنج منبع خوبی از کربوهیدرات‌های پیچیده است، سدیم ندارد و میزان چربی آن بسیار ناچیز بوده و فاقد کلسترول است. پروتئین آن ایجاد حساسیت نمی‌کند و قابلیت هضم آسانی دارد.
کربوهیدارت‌های پیچیده برنج در مقایسه با کربوهیدرات‌های ساده مانند قند و شکر در روده هضم و جذب آهسته‌تری دارند بنابر این با مصرف آن قند خون بلافاصله بالا نمی‌رود. به همین دلیل بسیاری از گونه‌های برنج خصوصا سبوس‌دار آن برای افراد دیابتی در مقادیر توصیه شده مناسب است. برنج از نظر پروتئین در مقایسه با دیگر غلات کیفیت مناسب‌تری داشته و سرشار از اسیدهای آمینه ضروری می‌باشد و فقط از نظر اسیدآمینه لیزین کمبود دارد. بنابر این ترکیب برنج با حبوبات باعث بالا رفتن کیفیت پروتئین آن می‌شود. پروتئین برنج برای افرادی که به پروتئین گندم (گلوتن) حساسیت دارند مناسب‌ترین انتخاب است برنج از نظر ویتامین‌ها خصوصا ویتامین‌های گروهB وA غنی بوده و سرشار از املاح معدنی نظیر: پتاسیم، فسفر، کلسیم، منیزیم، آهن و روی است.